De postwagen heeft zijn oorspronkelijke spoor 0 draaistellen weer terug. De postbeambte kijkt nieuwsgierig naar buiten wat er allemaal aan de hand is!

BLS.rijtuig uit 1913, model van 1960.

Nogmaals dezelfde trein, met een 3e.klas rijtuig ook van 1908, model eveneens gebouwd in 1958

1e.Klas rijtuig uit 1908, model gebouwd in 1958.

Spoornul sneltrein van de SBB in 2006. Het materieel is ruim 50 jaar oud, de loc.(Buchli aandrijving) is gedeeltelijk"Free-Lance".

De grote dubbelloc.van de SBB met Buchli aandrijving, gebouwd 1931

Nog een foto van de aankomst van de "Krokodil" met het lichtstaalrijtuig

En wie schets mijn verbazing, het clubgebouw van de Urner Eisenbahn Amateurs. Ik heb aan de deur staan rammelen maar er was niemand aanwezig, het was trouwens ook zondag.

Een tweetal oudere rangeerlocs.stonden in de loods er achter vaag zichtbaar de grote dubbeloc.

Kleine en grote rot.sneeuwruimers stonden op het terrein, voorlopig waren ze niet nodig

Regelmatig kwamen er containertreinen door het station met zulke locs. er voor, vaak ook nog werd er een opdrukloc. bijgezet, om de koppelingen te ontzien, als het gewicht van de trein te groot was voor het berijden van de hellingen.

Ook een nieuwe dieselloc. stond op het terrein, qua bouw zowat gelijk aan de 6400 van de NS.

Al jaren staat er in Ertsfeld op het SBB.terrein een "Krokodil"op een stuk spoor opgesteld. Het groen is grijs geworden. De bedoeling is deze machine daar weg te halen ,uiterlijk op te knappen en in zijn geboorteplaats Winterthur weer op te stellen.

SBB motorwagen (lichtstaal type) nu van Swiss Historic te Ertsfeld.

Zomer 2005 was ik op bezoek in Ertsfeld (Gotthardbaan) , na toestemming heb ik de werkplaatsen bezocht van de SBB. Hier worden de Buchli dubbelloc. in stand gehouden en een "Krokodil", de laatste was op pad met een aantal duitse trein fanaten! Mij werd vertelt dat hij om 17.00 hr.terug zou komen, wat ook precies plaats vond, hij had één personen rijtuig aan de haak, en wel het proto type lichtstaalrijtuig uit 1936.

Het proto type lichtstaalrijtuig dat met de "Krokodil"meekwam te Ertsfeld

Het diesel-hydraulische locje"C.J" )"Chemin de fer du Jura" is weer gereviseerd en kan volgend seizoen weer gebruikt worden voor rangeerdoeleinden.

Dezelfde motorwagen, gebouwd in 1990, gezien van af de andere kant

Een motorwagen mat'24 van de SWZ na een opknapbeurt op de traverse bij de werkplaatsen.

Over de L.O. is een boek verschenen "La compagnie du chemin de fer Lausanne-Ouchy"
door Jan Paillard. 1987 BVA Lausanne IBSN 2-88125.005-x. Het is in het frans, maar er staan veel foto's en tekeningen in.
Ondanks hun leeftijd van meer dan 40 jaar is het oude tandradmaterieel zo goed onderhouden, dat het gaat rijden op een nieuwe baan in het franse plaatsje Villard-de-Lans waar een 5 km.lang traject aangelegd gaat worden. Villard-de Lans ligt ten zuiden van Grenoble.

Een draaistel van de pneus treinstellen. Hoop volgend jaar een rit te kunnen maken met dit nieuwe systeem.

Het hele traject van de L.O.heeft ruim twee jaar stilgelegen, stations zijn gewijzigd of van plaats veranderd, het traject is twee keer zo lang geworden en voor het grootste deel in tunnels. Een heel nieuw systeem is ingevoerd. Gratis vervoer met bussen hebben het tijdelijk overgenomen. Er is nu een metro-systeem met geheel automatisch rijdende treinstellen op luchtbanden! (van Alstom) Spoorwielen zijn ook nog aanwezig ivm.de wissels, dan rijden de wagenstellen over de rails. Dit jaar in October is het bedrijf weer begonnen te rijden na een lange tijd van proefnemingen. De foto toont een tweewagen stel ongeveer op de plaats waar vroeger het station Monriond was. Dit is zowat de enige plek waar de trein in de open lucht rijdt. Hier een meterspoor motorwagen van de echte "C.J".

Even iets anders. Een foto van een normaalspoor motorwagen van de Chemin de fer du Jura.

Klik op de foto's om ze te vergroten.

Het nieuwe tandradstel van de L.O. Tijdens vacanties in Zwitserland hebben wij vaak gebruik gemaakt van deze verbinding. De auto werd in de ondergrondse garage in Ouchy gestald en met deze trein gingen we naar de stad. Dit alles heeft geduurd tot 2006. Toen werd alles weer verbouwd, omdat ook dit systeem het steeds toenemende verkeer niet meer aankon.
Maar dat is een volgend verhaal!

Door het toenemende verkeer en de te langzaamrijdende funiculaire werd besloten het gehele systeem te moderniseren

. Het depot en bedrijven terrein in Flon waren ondertussen opgeheven en op een ander terrein ( Renens) herbouwd. Goederenwagens hoefden niet meer met de funiculaires vervoerd te worden. Besloten werd het hele systeem te herbouwen in een tandradsysteem. Drie nieuwe treinstellen werden aangeschaft, ook de kleine funi kreeg nieuwe motorwagens. De grote funi bestond uit een tandradloc. en twee personenwagens. Nieuwe werkplaatsen werden gebouwd in Ouchy, en de snelheid verhoogd. Een foto van de nieuwe treinstellen in Monriond, de wisselplaats. In 1964 ging het van start. De goederen wagens werden door een soort tractor, die op normaalspoor reed en spanning kreeg van de tram bovenleidingen naar het beginpunt van de kleine funi, zie onderste foto, daar aangekomen werden ze door middel van een draaischijf voor de kleine funi geplaatst, ( bovenste foto) die ze dan naar Flon bracht max. twee goederenwagens per keer. Boven aangekomen werden ze met een traverse ( oorspronkelijk met waterkracht gedreven, later electrisch) of naar het depotterrein gereden of voor de grote funi geplaatst, die ze op zijn beurt naar beneden bracht naar Ouchy.
Voor deze tijd lijkt dit geweldig omslachtig, maar toen ging alles nog gemoedelijk

en rustig en het was erg leuk om het te volgen en te zien gebeuren. De foto's komen uit een boek en zijn natuurlijk al lang geleden genomen, als je er op klikt worden ze groter en duidelijker. Een plaatje van de 2e.funiculaire, die ook door een tunnel ging naast de andere. Deze reed van het stationsplein naar Flon (centrum stad).\Hij werd veel gebruikt omdat je anders een heel steile weg ( Petit Chène) op moest lopen ( voor auto's verboden). De Flon is een rivier die door Lausanne stroomt. Een groot deel is dichtgegooid en is herschapen tot een depot en industrie terrein rond 1870. Aan het eindpunt kon je met een lift in het centrum komen, dan was je op het Place St.Francois. Nu zult U vragen hoe komen de goederenwagens aan het eindpunt? Dat verhaal komt in het vervolg!

De "verdwenen"foto van de blauwe tram, zie tekst terug!

De wisselplaats Monriond . Je kunt de geleide rollen zien, die tussen de rails lagen. gezicht naar boven. In de verte de tunnel onder het station. Door die tunnel (halte station) reed een tweede funi. maar dat was een enkele wagen, die op een spoor er naast liep. Daarover later meer.

Lausanne is op een aantal heuvels gebouwd en ligt ruim 300m.hoger dan het meer. De haven Ouchy met diverse hotels en de werf van de stoomraderboten waren daar gevestigd. Trams en zeker bussen waren er nog niet in 1874. Alles ging per paard, koets en vooral lopen! Ik ben enige jaren geleden met mijn zoon naar boven gelopen en ik moet zeggen het is een hele hijs, vooal als je ouder bent en je copieus gegeten hebt! Dus daar moest toen wat aan gedaan worden. De oplossing was een funiculaire. Een funiculaire is een railvoertuig dat door middel van een kabel omhoog of omlaag getrokken wordt. In de meeste gevallen twee. Beiden zijn verbonden met de uiteinden van die kabel ( die langs diverse rollen geleid wordt) en als de ene omhoog gaat gaat de andere naar beneden, in het midden is een wissel plaats waar zij elkaar kunnen passeren. Oorspronkelijk had men een leuke oplossing, de wagens hadden een tank in het onderstel gebouwd, was hij boven dan liep die tank vol water was dus zwaarder en ging naar beneden en trok de andere naar boven, later ging men over op een mechanische ( stoom) bediening en tegen woordig electrisch en geheel automatisch. Zo zijn er tientallen funiculaires in Zwitserland gebouwd. Voor de L.O. ( Lausanne-Ouchy) werd boven een waterturbine gebouwd , die via een aantal tandwielen de wagens trok, men had water genoeg wat uit een meer uit de buurt kwam en hoger lag dan het topstation, dus vanzelf naar die turbine stroomde. Natuurlijk kwam er meer bij kijken, maar om het niet te ingewikkeld te maken laat ik het zo. Omdat er ook goederenwagens vervoerd moesten woorden o.a voor de werf beneden, werd normaalspoor gekozen, meestal zijn de funiculaires meterspoor. De baan werd dus een normaal treinspoor. De helling was ook niet zo steil. In 1879 was alles gereed en begon de exploitatie. Op de foto het tweede stel wagens, zoals ik ze gekend heb, ze reden vlak langs het huis van mijn grootouders! Wordt vervolgd.

Ook schepen hebben mijn aandacht, zoals reeds eerder vermeld. Hier een model van een raderboot van het meer van Geneve. De naam is ""Territet", die naam zal wel duidelijk zijn! Al is er op het meer geen schip dat zo heet! Bouw begonnen in 1997 samen met mijn oudste kleinzoon, maar alras bleek dit schip te groot voor hem te zijn en hebben we samen een kleinere r.c.motortorpedoboot gebouwd. Later ben ik verder gegaan met dit schip, ook hier is het de bedoeling dit schip r.c. te besturen. De voortstuwing is elektrisch.We hebben al twee keer met dit schip gevaren, maar het zal nog wel even duren voor hij voltooid is, omdat er steeds iets "spoors": tussen door kwam om te bouwen. Ben bezig geweest met het inrichten van het restaurant op het achterschip, de stoelen heb ik al, nu nog de tafels en verdere inrichting. De romp is uit spanten gebouwd met als huid multiplex. De opbouw is van kunststof. De schaal is 1: 30.

Territet 1930,met pa en ma! Het huis heette "Les Marroniers" Helaas gesloopt, er staat nu een modern appartementgebouw.ben er nog een keer geweest vlak voor het slopen en het was zoals ik het mij herinnerde.

Een oude tram en een moderner exemplaar afdalend op de Rue Valentin (Pontaise). De helling bedroeg op sommige gedeeltes 112.7 0/00. Voor zover de trams van Lausanne. We komen er later weer op terug.

De trams van Lausanne, 1 en 3 zijn de oude trams uit 1898, 2) zijn de nieuwere trams. Alle trams hadden magneetremmen en een trolley. In 1964 is het bedrijf geheel overgegaan op trolleybussen, waarmee men in 1932 begonnen was. In de vitrine kast van de SWZ staat een model van zo´n oude tram.

Herfst 1930 vertrok ik met mijn moeder naar Lausanne{ voor mij de mooiste stad die er is!). De stad waar ik het levenslicht zag. We logeerden bij haar ouders die aan een zeer steile weg woonden Pontaise genaamd. Daar reed ook een tram (meterspoor) lijn 1, als hij naar boven ging was het lijn 1 naar beneden werd het lijn 11. Dat werd gedaan omdat de stad op heuvels lag en je dan niet precies wist waar de tram naar toe ging als je bij een halte stond, vooral als je er niet bekend was. Ik heb daar de winter doorgebracht, terwijl mijn vader met zijn moeder naar Den Haag gingen om daar een huis te zoeken. De trams trokken natuurlijk mijn aandacht. Op die lijn reden er oude trams uit 1898 en soms ook nieuw materieel. Tramway Lausannois ( TL) genaamd. Oorspronkelijk geel geschilderd en later wit/blauw, was altijd benieuwd welke wagen naar boven zou komen. Het was de steilste tramlijn ter wereld zonder tandrad. Nu zijn het allemaal trolleybussen en is de tram verleden. ( althans de stadstram).In het voorjaar 1930 vertrok ik met mijn moeder naar Nederland. In 1932 ben er nog een keer geweest met de zomervacantie en ook in 1939, maar toen woonden mijn grootouders op de Avenue Dapples, tot mijn vreugde vlak bij het station ( 5 min.lopen!) en de funiculaire Ouchy-Flon, maar daarover een andere keer. Territet, een plaatsje aan het meer van Geneve. Hier het station waar alles begon voor zover ik mij kan herinneren. Woonde hier een tijd met ouders en grootmoeder, op de leeftijd van 5 jaar Het huis lag rechts van het station aan de straatweg. Aan de andere kant van het huis lag het meer met de aanlegsteiger voor de stoomraderboten. Hier het station, op de weg de tram van Villeneuve naar Vevey (nu een trolleybus) en links en rechts twee "funiculaires"kabelbanen. Is het vreemd dat dit op een klein jongetje intereresse opwekte voor al die vervoermiddelen? Al zat het misschien ook al in de genen?

2e bericht

Het NS stel dat door hem gebouwd wordt. Stand 2007

Theo,het oudste teamlid van de Jura Bahn, deze jongeman bouwt aan een NS dieselloc. voor het 3 1/2"spoor, dus een stuk groter dan spoornul! Door zijn werkzaamheden komt hij niet zo vaak en duurt het project zeer lang. Heeft een Marklinbaan (HO) thuis.Danny, het jongste teamlid Jura Bahn, is nog niet zo lang hier, maar wel erg enthousiast.Bouwt nog niet zo veel rijdt liever met de treinen! Maar dat is ook, leuk! Heeft Spoor 1 en Roco HO spoor thuis.

Marc, het op één na oudste teamlid van de Jura Bahn. Ruim 16 jaar hier regelmatig werkend een LGB modellen. Heeft een LGB baan in zijn tuin.

7 1/4"Model van de "Halbesel" of officieel CFe 2/6 784 op de testbaan te Voorhout.

. Enkele foto's van de "echte" Jura Bahn.

Dezelfde trein van de andere kant af gezien. Er rijdt een "verdwaalde" NS goederen wagen mee!

Op de Jura bahn rijden ook wel eens goederentreinen, hier is er één met een loc.uit 1960
Free-lanced naar een type van de Italiaanse drie-phasen locs. De gele wagen is van ETS.

Herplaatsen van de seinbrug der SWZ. Overleg hoe krijgen we dat zware ding omhoog?

Loc.Ce 4/6 302 van de BLS, wellicht de " hele ezel" genoemd. Eén exemplaar is geheel gerestaureerd en bedrijfsklaar.

Het lok.gedeelte na de scheiding

De echte BLS Halbesel toen hij net voltooid was in 1925

24 Nov.2008. Enige jaren geleden hebben Marc en ik een motorwagen van de blauwe tram A'dam-Haarlem gemaakt voor het LGB. spoor. Door op de foto te klikken krijg je een vergroting

23.Nov.2008 We hebben een rode kater als "waakhond" Geen andere kater of hond komt binnen!

Twee voorbeelden van meterspoor elec.motorwagens met motordraaistellen met koppelstangen. Zie titelfoto en foto "Halbesel" Uit de begintijd van electrificatie,rond 1914. De stroomafnemers waren nog niet geplaatst.

Een loc.van de Schollenen Bahn. Deze foto is genomen in 1989 toen wij in Goschenen waren. Het is de laatste locomotief uit die serie. Hij zag er al niet best uit. Jammer genoeg is er van de vier machines geen enkele bewaard.

Een foto uit 2004 van het onderstel van de in aanbouw zijnde loc.van de Schollenen bahn in in de garage. Met de kleine accu werd het geheel getest. Alle assen lopen in rollagers.

Hier boven een foto van de in 1997 gebouwde en nu gereviseerde "Hofplein motorwagen"van de SWZ. op 22 Nov.2008 op de traverse bij de werkplaatsen.

Het herplaatsen van een seinbrug bij de SWZ in November 2008, daarna moeten de armseinen geplaatst worden en de brug gesteld en de seinen aangesloten worden op lucht en stroom.

Nogmaals SBB 2-asser en DB rijtuig.

De kleine Krokodil van de SBB (ETS) een DB donderbus (Lenz) en een zelfbouw SBB 2-asser uit 1920.

Hier een in 1964 gebouwde SBB postrijtuig voor spoor O van een type dat in vele exemplaren na de oorlog gebouwd is. Het model is later omgebouwd ( de draaistellen) voor spoor Om. Nu wordt hij weer heromgebouwd voor spoor O. De wagen is geheel van messing en was eigenlijk te zwaar en te groot voor het Om spoor. Woensdag 19 November.

Voor de loods diverse elec.treinen van de SWZ De tweede van links ( RTM. tramstel) is gebouwd door een lid van de stoomgroep. De andere zijn in de loop der jaren door mij gebouwd. Als eerste de rode SBB. rangeerloc. in 1979, als laatste de loc. voor de Schollenen Bahn, helemaal rechts. De stuurstandwagen was toen nog in aanbouw.

De "Halbesel"van de BLS. als 7 1/4"model op de baan te Rijnsburg in 1984. ( met bovenleiding) Later is het lokgedeelte gescheiden van het personengedeelte. De stuurstand van de personenwagen is geplaatst op de loc. en van de wagen is een balcon twee-asser gemaakt, zie de foto van het jeugdteam van de SWZ. In werkelijkheid is het personenwagen gedeelte gesloopt en is de loc. omgebouwd met een tweede stuurstand en werd gebruikt voor werktreinen. Op het moment is deze machine in particulier bezit. De naam "Halbesel", er zijn er twee gebouwd, is ontstaan door de bouw van elec.locs. voor de BLS met de wielopstelling 1-B-B-1, waarvan er er dertien stuks gebouwd zijn. Beide types reden vrij langzaam en bovengenoemd loc.gedeelte had precies de helft van deze opstelling. Of de 1-B-B-1 locs. hele ezels genoemd werden vermeld de historie niet.

Bas, een kleinzoon van een vriend, in het Schollenenbahn treinstel bij de SWZ. Zomer 2008

Het jeugdteam van de SWZ.dat het beheer voert over het Zwitserse materieel op schaal 1: 8, dat in de loop der jaren gebouwd is. Hier een De 4/4, in dit geval een De 2/4 met een besturingswagen en een model van een 2-assige SBB personenwagen uit 1920. Nu wordt dit materieel gebruikt en onderhouden inplaats van werkloos in een loods te staan!

Het drie rail systeem tussen Yvonand en Tramelan, de derde rails is op de dwarsliggers geplakt met twee-componenten lijm. Dit blijft goed vast zitten ook in de buitenlucht.

Het laatst dit jaar gebouwde spoor O model, van een SBB serie Ce 4/4 9701 en 9702 uit 1924. Deze machines werden gebouwd omdat er motoren over waren van een bestelling voor de franse Midi baan en de SBB dringend om locomotieven verlegen zat. Ze zijn hoofdzakelijk gebruikt voor tramtreinen rond het meer van Geneve en de Zuricher See.

In het tandstaafgedeelte is een zg.sneeuwgalerij gebouwd, in dit geval niet voor de sneeuw maar voor de klimop! Dit is een plek waar je moeilijk bij kan en het is altijd zo, als een trein niet verder wil gebeurd dat meestal hier! In dit plateau is het mogelijk een gedeelte weg te halen zodat je er bij kunt om rails en bovenleiding schoon te maken.

Hier een foto van het station Tramelan, voor spoor O is dit eindstation, spoor Om gaan door en begint de afdaling na de bocht via het tandstaafgedeelte naar Neuenburg.

Hier een foto van het eindstation St.Aubin van de spoor O baan aan het einde van de oprit, ik had nog enige meters verder kunnen gaan, maar wilde de goden niet verzoeken. Tot nu toe is er nooit iets gebeurd ondanks dat het aan de straat eindigd en voor iedereen zichtbaar is, maar kennelijk valt het door de begroeing niet op. Weer een voordeel van in een dorp wonen! Deze motorwagen is ruim 50 jaar eerder gebouwd en is nu in gezelschap van een Lenz "Donderbus". een 2-assige balconwagen van de DB.

Dit is een foto van het eindstation Grandson van de Om baan, dat zoals eerder vertelt ruim een meter lager ligt dan het hoofdstation Yvonand in de garage. De bedrading voor een deel niet meer in gebruik moet nog weggewerkt worden. Als planten gebruik ik sedum soorten en hei, die laag blijven. De trein bestaat uit een elec.loc. oorspronkelijk Brunig Bahn nu Zentral Bahn, een rijtuig van de SBB een rijtuig van de Furka Bahn ( nu Matterhorn-Gotthard Bahn) en een stuurstandwagen verbouwd uit een 2e.klas rijtuig van de Rhatische.Bahn.

Hier twee foto's van een gedeelte van het meterspoor gedeelte, de bovenste een gedeelte van het dorp Neuenburg ( nou ja, dorp!) en de onderste foto van het betonnen viaduct. We zijn dan ongeveer een meter lager dan het gedeelte in de garage. We hebben dan een rit op het tandstaafgedeelte achter de rug. Onder dit viaduct heeft in het begin een vijver gelegen, maar die is enige jaren geleden verwijderd.Het viaduct en vooral de bovenleidingmasten en het hekwerk hebben nog al te lijden gehad door voetballende jeugd achter de schutting, wanneer de bal er over ging en soms met kracht op dit gedeelte stuiterde. Dit is gelukkig nu over!


Deze foto toont het hoofdstation Yvonand in de garage. Het staionsgebouw is een model van het gebouw te Chamby (Zwitserland) aan de lijn van de M.O.B. ( meer van Geneve) Dit stationsgebouw was erg smal gebouwd omdat het tussen twee sporen in moest liggen en er weinig ruimte was, wat ook hier het geval is. Een groot gedeelte van dit station heeft zowel normaal-als meterspoor liggen, evenals de wissels. De achtergrond is een beschildering van het zg": Mittelland" van Zwitserland. ( Fribourg).