Territet 1930,met pa en ma! Het huis heette "Les Marroniers" Helaas gesloopt, er staat nu een modern appartementgebouw.ben er nog een keer geweest vlak voor het slopen en het was zoals ik het mij herinnerde.
Een oude tram en een moderner exemplaar afdalend op de Rue Valentin (Pontaise). De helling bedroeg op sommige gedeeltes 112.7 0/00. Voor zover de trams van Lausanne. We komen er later weer op terug.
De trams van Lausanne, 1 en 3 zijn de oude trams uit 1898, 2) zijn de nieuwere trams. Alle trams hadden magneetremmen en een trolley. In 1964 is het bedrijf geheel overgegaan op trolleybussen, waarmee men in 1932 begonnen was. In de vitrine kast van de SWZ staat een model van zo´n oude tram.
Herfst 1930 vertrok ik met mijn moeder naar Lausanne{ voor mij de mooiste stad die er is!). De stad waar ik het levenslicht zag. We logeerden bij haar ouders die aan een zeer steile weg woonden Pontaise genaamd. Daar reed ook een tram (meterspoor) lijn 1, als hij naar boven ging was het lijn 1 naar beneden werd het lijn 11. Dat werd gedaan omdat de stad op heuvels lag en je dan niet precies wist waar de tram naar toe ging als je bij een halte stond, vooral als je er niet bekend was. Ik heb daar de winter doorgebracht, terwijl mijn vader met zijn moeder naar Den Haag gingen om daar een huis te zoeken. De trams trokken natuurlijk mijn aandacht. Op die lijn reden er oude trams uit 1898 en soms ook nieuw materieel. Tramway Lausannois ( TL) genaamd. Oorspronkelijk geel geschilderd en later wit/blauw, was altijd benieuwd welke wagen naar boven zou komen. Het was de steilste tramlijn ter wereld zonder tandrad. Nu zijn het allemaal trolleybussen en is de tram verleden. ( althans de stadstram).In het voorjaar 1930 vertrok ik met mijn moeder naar Nederland. In 1932 ben er nog een keer geweest met de zomervacantie en ook in 1939, maar toen woonden mijn grootouders op de Avenue Dapples, tot mijn vreugde vlak bij het station ( 5 min.lopen!) en de funiculaire Ouchy-Flon, maar daarover een andere keer.
Territet, een plaatsje aan het meer van Geneve. Hier het station waar alles begon voor zover ik mij kan herinneren. Woonde hier een tijd met ouders en grootmoeder, op de leeftijd van 5 jaar Het huis lag rechts van het station aan de straatweg. Aan de andere kant van het huis lag het meer met de aanlegsteiger voor de stoomraderboten. Hier het station, op de weg de tram van Villeneuve naar Vevey (nu een trolleybus) en links en rechts twee "funiculaires"kabelbanen. Is het vreemd dat dit op een klein jongetje intereresse opwekte voor al die vervoermiddelen? Al zat het misschien ook al in de genen?
Territet 1930,met pa en ma! Het huis heette "Les Marroniers" Helaas gesloopt, er staat nu een modern appartementgebouw.ben er nog een keer geweest vlak voor het slopen en het was zoals ik het mij herinnerde.
Een oude tram en een moderner exemplaar afdalend op de Rue Valentin (Pontaise). De helling bedroeg op sommige gedeeltes 112.7 0/00. Voor zover de trams van Lausanne. We komen er later weer op terug.
De trams van Lausanne, 1 en 3 zijn de oude trams uit 1898, 2) zijn de nieuwere trams. Alle trams hadden magneetremmen en een trolley. In 1964 is het bedrijf geheel overgegaan op trolleybussen, waarmee men in 1932 begonnen was. In de vitrine kast van de SWZ staat een model van zo´n oude tram.
Herfst 1930 vertrok ik met mijn moeder naar Lausanne{ voor mij de mooiste stad die er is!). De stad waar ik het levenslicht zag. We logeerden bij haar ouders die aan een zeer steile weg woonden Pontaise genaamd. Daar reed ook een tram (meterspoor) lijn 1, als hij naar boven ging was het lijn 1 naar beneden werd het lijn 11. Dat werd gedaan omdat de stad op heuvels lag en je dan niet precies wist waar de tram naar toe ging als je bij een halte stond, vooral als je er niet bekend was. Ik heb daar de winter doorgebracht, terwijl mijn vader met zijn moeder naar Den Haag gingen om daar een huis te zoeken. De trams trokken natuurlijk mijn aandacht. Op die lijn reden er oude trams uit 1898 en soms ook nieuw materieel. Tramway Lausannois ( TL) genaamd. Oorspronkelijk geel geschilderd en later wit/blauw, was altijd benieuwd welke wagen naar boven zou komen. Het was de steilste tramlijn ter wereld zonder tandrad. Nu zijn het allemaal trolleybussen en is de tram verleden. ( althans de stadstram).In het voorjaar 1930 vertrok ik met mijn moeder naar Nederland. In 1932 ben er nog een keer geweest met de zomervacantie en ook in 1939, maar toen woonden mijn grootouders op de Avenue Dapples, tot mijn vreugde vlak bij het station ( 5 min.lopen!) en de funiculaire Ouchy-Flon, maar daarover een andere keer.
Territet, een plaatsje aan het meer van Geneve. Hier het station waar alles begon voor zover ik mij kan herinneren. Woonde hier een tijd met ouders en grootmoeder, op de leeftijd van 5 jaar Het huis lag rechts van het station aan de straatweg. Aan de andere kant van het huis lag het meer met de aanlegsteiger voor de stoomraderboten. Hier het station, op de weg de tram van Villeneuve naar Vevey (nu een trolleybus) en links en rechts twee "funiculaires"kabelbanen. Is het vreemd dat dit op een klein jongetje intereresse opwekte voor al die vervoermiddelen? Al zat het misschien ook al in de genen?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten